+ چرا باز پیام دادی؟
گفته بودم که دیگه به من پیام نده و مزاحم نشو!
-دستم خورد!
+میخوای بگی همینجوری اتفاقی دستت خورده به شماره من و خود‌به‌خود پیام دوستت دارم فرستادی؟؟؟
مثل تموم قلب هایی که قبلا میفرستادی و میگفتی که دستم خورده...
ولی من میدونستم که عمدی بود...اینم مثل همونا کار خودته!
-عمدی نبود!
مجبور بودم
دقیقا مثلِ قبل که مجبورم میکرد واست قلب بفرستم که دستشو از بیخِ گلوم برداره!
+مجبور شدی؟؟
کیه که داره مجبورت میکنه؟
-اونی که هنوز فراموشت نکرده و همیشه هرلحظه داره سراغتو از من میگیره!
مثل بچه ای که مادرش رو تو شلوغی بازار گم کرده... از وقت رفتنت بی قراره و آروم نمیگیره!
[از چشم هام، آدم دلتنگ می برَند
با جرثقیل از دل من سنگ می برند]
از همون پاییزی که گذاشتی و رفتی ، انگار تمام من توی آبان همون سال جا مونده...
پاییز که میشه، دلشوره و ترس های فصلی من هم شروع میشه...
انگار که دژاوو شده، همش حس میکنم قراره اتفاق بدی بیافته یا زندگیمو ببازم!
+مجبور شدم!
- من که گفته بودم؛ اگه یه روز بخوای بری، بعد رفتنت نه قراره از تنهایی بمیرم نه از خودکشی...
فقط اون آدم سابق بار و بندیلش رو جمع میکنه و با خاطرات تو میزاره و میره!
یه ماکت بی روح و بی ذوق به جا میمونه که تلخی حال و احوالش قراره همه رو منزجر کنه....
که دیگه شعر و حرف هام قراره بوی غم و تنهایی بده!
[دیوونه دارم می‌شم از فکرت
یادت منو تنها نمی‌ذاره
لعنت به این کوچه، به این پاییز
لعنت به بارونی که می‌باره]
+بهت گفتم که منو فراموش کن اینجوری اذیتی... قصد من ناراحت کردن و عذاب دادن تو نبود!
احتیاج داشتم که با خودم تنها باشم و فاصله ای بوجود بیاد که ما رو محک بزنه که ببینیم چقدر همو دوست داریم!
- شاید دیگه کشش موندن تو این رابطه و ادامه دادن رو نداشتی!
بعد از تو منم دیگه حوصله هیچکی و هیچ چیزو نداشتم... حتی خودم رو!
فِرِد رو یادته؟؟ خودت اسمشو انتخاب کرده بودی... منم شبیه به تو شده بودم!
بی حوصله و بی توجه به کسی که شدیداً به من نیاز داشت و فقط من میفهمیدمش!
اونقدر بی حوصله و بی توجه شدم که حیوونی از گشنگی تلف شد.
ما آدما وقتی که یه دلخوشی وارد زندگیمون میشه خیلی واسش ذوق داریم و مراقبش هستیم....
اما امان از روزی که واسمون عادی شه و سرد شیم و بعدش قصد رفتن کنیم!
نقابی که به چهره زدیم برداشته میشه و اون موقع ست که
طرف مقابلمون با شخصیت جدید و ترسناک کسی که بهش باور داشته آشنا میشه!
+خواهش میکنم تمومش کن... حرفات منو ناراحت میکنه!
میشه همه چیو فراموش کنی؟
من راجبه تصمیم اشتباه کردم، میخوام دوباره برگردیم به همون روزا و تموم اتفاقات بد رو فراموش کنیم!
- باورم نمیشه!
آخه گفته بودی اگه یه روز قرار باشه برگردی، باید کاملا اتفاقی همدیگه رو ملاقات کنیم و تو دوباره....
+ میدونم اما جدایی دیگه بسه فاصله ها باید تموم شن!
- میدونی، عاخه هر بار که خوابتو دیدم قول دادی که برگردی... میگی پشیمونی!!
بعدش که با اشک از خواب می پرم، میبینم که نیستی ....من موندم و رویایی که لمس شده و بعد از من گرفته شده!
+ نترس دیوونه این بار قول میدم که دیگه تنهات ....
"صدای آلارم"
[از خواب ها پرید
از گریه ی شدید
اما کسی نبود
اما کسی ندید]
خیال آمدنت دیشبم به سر می زد
نیامدی که ببینی دلم چه پر می زد...!
مثل بچه ای که مادرش رو تو شلوغی بازار گم کرده... از وقت رفتنت بی قراره و آروم نمیگیره!
[از چشم هام، آدم دلتنگ می برَند
با جرثقیل از دل من سنگ می برند]
از همون پاییزی که گذاشتی و رفتی ، انگار تمام من توی آبان همون سال جا مونده...
پاییز که میشه، دلشوره و ترس های فصلی من هم شروع میشه...
انگار که دژاوو شده، همش حس میکنم قراره اتفاق بدی بیافته یا زندگیمو ببازم!
+مجبور شدم!
- من که گفته بودم؛ اگه یه روز بخوای بری، بعد رفتنت نه قراره از تنهایی بمیرم نه از خودکشی...
فقط اون آدم سابق بار و بندیلش رو جمع میکنه و با خاطرات تو میزاره و میره!
یه ماکت بی روح و بی ذوق به جا میمونه که تلخی حال و احوالش قراره همه رو منزجر کنه....
که دیگه شعر و حرف هام قراره بوی غم و تنهایی بده!
[دیوونه دارم می‌شم از فکرت
یادت منو تنها نمی‌ذاره
لعنت به این کوچه، به این پاییز
لعنت به بارونی که می‌باره]
+بهت گفتم که منو فراموش کن اینجوری اذیتی... قصد من ناراحت کردن و عذاب دادن تو نبود!
احتیاج داشتم که با خودم تنها باشم و فاصله ای بوجود بیاد که ما رو محک بزنه که ببینیم چقدر همو دوست داریم!
- شاید دیگه کشش موندن تو این رابطه و ادامه دادن رو نداشتی!
بعد از تو منم دیگه حوصله هیچکی و هیچ چیزو نداشتم... حتی خودم رو!
فِرِد رو یادته؟؟ خودت اسمشو انتخاب کرده بودی... منم شبیه به تو شده بودم!
بی حوصله و بی توجه به کسی که شدیداً به من نیاز داشت و فقط من میفهمیدمش!
اونقدر بی حوصله و بی توجه شدم که حیوونی از گشنگی تلف شد.
ما آدما وقتی که یه دلخوشی وارد زندگیمون میشه خیلی واسش ذوق داریم و مراقبش هستیم....
اما امان از روزی که واسمون عادی شه و سرد شیم و بعدش قصد رفتن کنیم!
نقابی که به چهره زدیم برداشته میشه و اون موقع ست که
طرف مقابلمون با شخصیت جدید و ترسناک کسی که بهش باور داشته آشنا میشه!
+خواهش میکنم تمومش کن... حرفات منو ناراحت میکنه!
میشه همه چیو فراموش کنی؟
من راجبه تصمیم اشتباه کردم، میخوام دوباره برگردیم به همون روزا و تموم اتفاقات بد رو فراموش کنیم!
- باورم نمیشه!
آخه گفته بودی اگه یه روز قرار باشه برگردی، باید کاملا اتفاقی همدیگه رو ملاقات کنیم و تو دوباره....
+ میدونم اما جدایی دیگه بسه فاصله ها باید تموم شن!
- میدونی، عاخه هر بار که خوابتو دیدم قول دادی که برگردی... میگی پشیمونی!!
بعدش که با اشک از خواب می پرم، میبینم که نیستی ....من موندم و رویایی که لمس شده و بعد از من گرفته شده!
+ نترس دیوونه این بار قول میدم که دیگه تنهات ....
"صدای آلارم"
[از خواب ها پرید
از گریه ی شدید
اما کسی نبود
اما کسی ندید]
خیال آمدنت دیشبم به سر می زد
نیامدی که ببینی دلم چه پر می زد...!
نظرات
ارسال نظر